Op 30 december 1947
werd bij Koninklijk Besluit het wapen van de provincie Groningen officieel
vastgesteld. Het wapen is echter veel ouder. Na de reductie van de stad
Groningen tot de Unie van Utrecht (1594) vond de vereniging van Stad en
Lande tot één provincie plaats. Op 17 februari 1595 sloten
Stad en Ommelanden een akkoord en werd een provinciaal wapen ontworpen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat het wapen van de provincie Groningen
een samenvoeging is van het wapen van de Stad en het wapen van de Ommelanden.
Het provinciewapen is verdeeld in vier delen: linksboven en rechtsonder
wordt het stadswapen afgebeeld, in de andere kwadranten het Ommelander
wapen. Het stadswapen is een schild van goud waarop een dubbelkoppige
zwarte adelaar is afgebeeld met op zijn borst een schild van zilver. Op
dit zilveren schild staat een groene dwarsbalk. Het wapen van de stad
stond voor de gebieden waar de stad heer en meester was. Dit betrof de
gebieden Gorecht, de beide Oldambten (Wold-Oldambt en Klei-Oldambt), Reiderland
en Westerwolde.
Het wapen van de Ommelanden, een zilveren schild met daarop drie schuine blauwe balken en elf rode harten is in 1582 ontstaan als symbool van de onafhankelijkheid van de Ommelanden. De drie balken stellen de drie Ommelanden (Westerkwartier, Hunsingo en Fivelingo) voor en de elf rode harten de onderkwartieren van de drie Ommelanden (vier in het Westerkwartier: Vredewold, Langewold, Humsterland en Middag, vijf in Hunsingo: de Marne, Halfambt, Oosterambt, Ubbega en Innersdijk en twee in Fivelingo: Hogeland en Duurswold). Het schild wordt gedekt door een gouden kroon, vijf bladeren en vier parels en wordt aan weerszijden vastgehouden door een gouden leeuw, het symbool van de Nederlanden.
